"อีเจี๊ยบ เลียบด่วน" เผยสาเหตุหายไปนาน เพราะป่วย นอนไอซียู 20 วัน

"อีเจี๊ยบ เลียบด่วน" เคลื่อนไหวแล้ว หลังหายเงียบไปนาน โพสต์แจงสาเหตุ โดยเจ้าตัวโพสต์ข้อความทักทายลูกเพจ พร้อมเปิดใจถึงการหายตัวไปแบบกะทันหัน

กราบสวัสดีแทบเท้าลูกเพจทุกท่าน อีเจี๊ยบกลับมาแล้ว หลังจากหายไปนาน คิดถึงมั่กๆ ผมรู้สึกตื่นเต้นกับโพสต์นี้เป็นพิเศษ หลายคนคงอยากรู้ว่าที่ผ่านมามันหายไปไหน ทำอะไร ปิดเพจมั้ย จะกลับมารึเปล่า หรือโกอินเตอร์ไปแล้ว

โพสต์นี้ผมจึงอยากมาเล่าเรื่องราวระหว่างที่ผมหายไป บอกก่อนนะโพสต์นี้ยาวมาก ถ้าใครโควตาไม่เกิน 8 บรรทัด ผมแนะนำให้ไปอ่านประโยคบอกรักที่ท่อนสุดท้ายได้เลย 5555เรื่องมันเริ่มมาจากกันยายนปีที่แล้ว ผมมีอาการหายใจไม่เต็มปอด หายใจไม่อิ่ม ตอนแรกคิดว่าน่าจะมาจากอาการกรดไหลย้อนที่เคยเป็นบ่อยๆ (คิดเองเออเองตามประสาคนไม่ใส่ใจสุขภาพ 555)

 

 

จนถึงวันที่สอง เริ่มหายใจไม่ออกต้องหายใจทางปาก นอนราบไม่ได้ รู้สึกเหนื่อยตลอดทั้งคืน จนเช้ามาคิดว่าไปโรงพยาบาลขอยามากินสักหน่อย พอไปถึงผมถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน พร้อมกับอุปกรณ์และเครื่องมือขนาดใหญ่สารพัดที่ถาโถมเข้ามา (นึกว่ามาขุดเจาะบ่อน้ำมัน)

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง พยาบาลก็มาพร้อมกับคำตอบที่ว่าผมเป็น "น้ำท่วมปอด" แต่! มันยังไม่ได้หมดแค่นั้น สาเหตุของน้ำท่วมปอดที่แท้จริงคือ เส้นเลือดหัวใจตีบสามเส้น ต้องทำบอลลูนเส้นเลือดหัวใจ โดยคุณหมอวินิจฉัยว่าจะทำบอลลูนแค่สองเส้นเท่านั้น อีกหนึ่งเส้นที่เหลือมันเล็ก น่าจะใช้กินยารักษาไป

เริ่มต้นการรักษาด้วยการทำบอลลูนหนึ่งเส้นก่อน หลังจากนั้นอีกหนึ่งเดือนจึงกลับมาทำอีกหนึ่งเส้น และมีการติดตามอาการทุกๆ หนึ่งเดือน หลังการรักษาเสร็จสิ้น ผมกลับมาใช้ชีวิตลั้ลลาได้อย่างคนปกติ โดยไม่ได้คิดเลยว่าหายนะแห่งการใช้ชีวิตกำลังจะมาเยือน หลังจากการทำบอลลูนเส้นที่สองได้สามเดือน ผมกลับมามีอาการแบบเดิมคือหายใจไม่เต็มปอด นอนราบไม่ได้ และขาบวมมาก

 

 

 

สรุปก็คือ เข้า icu "น้ำท่วมปอด" มันกลับมาอีกแล้ว อาจจะด้วยมาจากสาเหตุที่ว่าหัวใจยังเต้นผิดจังหวะ และผมเองก็เป็นคนกินอาหารรสจัดและกินน้ำเยอะ มันเลยเข้ากันได้ดีระหว่างโรคหัวใจกับพฤติกรรมที่ผมเป็น ออกจากโรงพยาบาลรอบนี้ ผมตั้งปณิธานว่าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่เป็น "นิวเจี๊ยบ" งดเค็ม งดอาหารรสจัด ดื่มน้ำแบบจำกัด ด้วยอาหารมื้อแรกที่ออกจากโรงพยาบาลคือ "ซูชิและซาซิมิ"

หลังจากการเข้า icu รอบนี้ ผมก็มีอาการน้ำท่วมปอดบ่อยๆ น้อยบ้าง มากบ้าง พอเริ่มมีอาการก็จะควบคุมอาหารและจำกัดน้ำ ไม่กี่วันอาการก็จะหายไปเองจนเมื่อเดือนที่ผ่านมา ผมมีอาการแบบเดิมคือ ขาบวมมาก หายใจไม่อิ่ม นอนราบไม่ได้ คิดว่างดอาหารรสจัด จำกัดน้ำแบบเดิม ใช้ระบบซ่อมแซมตัวเองเดี๋ยวก็หาย จึงไม่ได้ไปหาหมอ ปล่อยให้เวลาผ่านล่วงเลยไปเกือบหนึ่งเดือนจนรู้สึกว่าขาบวมแดงผิดปกติ และคนรอบข้างบอกว่าผมเริ่มมีอาการมึนๆ อึนๆ งงๆ จึงจับผมไปหาหมอ

ไปถึงโรงพยาบาลคุณหมอจับแอดมิท วันแรกคุณหมอแจ้งว่ามีอาการน้ำท่วมปอดแบบทุกครั้งที่เคยเป็น จนเข้าวันที่สองผมเริ่มมีไข้ หนาวสั่น ไอไม่หยุด รู้สึกคลื่นไส้ เหมือนจะอาเจียน เกือบครึ่งชั่วโมง คนที่บ้านบอกว่าตอนนั้นผมเริ่มไม่รู้สึกตัวแล้ว และหลังจากนี้จะเป็นเรื่องราวที่ผมจำอะไรไม่ได้อีกเลย (คนที่บ้านเป็นคนเล่าให้ผมฟังทั้งหมด)

คืนแรกของการเข้า icu หมอได้เอกซเรย์ปอดเจาะเลือด และเช็กค่าต่างๆ ในร่างกาย ผลที่ได้ออกมาเหมือนผมถูกรางวัลแจ็คพอต คือนอกเหนือจากหัวใจที่ยังเต้นผิดจังหวะ และกล้ามเนื้อหัวใจขยาย ยังมีภาวะไตวาย ค่าตับสูง และติดเชื้อในกระแสเลือด ตลอด 20 วันที่อยู่ใน icu ผมแทบไม่ได้สติ รับรู้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง จนตอนนี้ผ่านมาหนึ่งเดือน รักษาตัวจนดีขึ้นแล้ว

ที่เล่ามาทั้งหมดแค่อยากจะบอกทุกคนว่า "รักษาสุขภาพให้ดี" อย่าคิดว่าเกิดมาทั้งทีอยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน พรุ่งนี้ค่อยเริ่มใหม่ ให้ไปตรวจสุขภาพก็ไม่ไป เพราะไม่ตรวจเท่ากับ.......ไม่เป็นอะไร (ผมรู้หลายคนคิดก็เหมือนกัน)

สุดท้ายแล้วการที่คุณป่วยมันไม่ใช่แค่คุณที่เจ็บ แต่คนรอบข้างที่รักคุณเขาเจ็บกว่าที่ต้องมองดูคุณป่วยโดยที่ช่วยอะไรไม่ได้ พวกคุณอาจจะอยากบอกว่า "ไม่เอาดิเจี๊ยบ ไม่เสือกสิ" แต่ถ้าการเสือกของผมจะช่วยเป็นแนวทางในการใช้ชีวิตได้บ้าง ก็ยินดี

ผมอีเจี๊ยบ เลียบด่วน ขอขอบคุณ คุณหมอ คุณพยาบาล ทุกท่านที่ดูแลผมเป็นอย่างดี และที่ลืมไม่ได้จริงๆ ผมขอขอบคุณพี่ หนุ่ม กรรชัย ที่คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจ โดยที่ไม่สมน้ำหน้าและแอบสาปแช่ง ขอบคุณจริงๆ ครับ

สุดท้ายจริงๆ ผมหวังให้ลูกเพจทุกคนมีสุขภาพกายและใจที่ดี จะได้อยู่คุยเล่นกันไปแบบนี้นานๆ ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของผมจนจบ อดีตช่างมัน ปัจจุบันรักษาสุขภาพนะ ผมรักพวกคุณทุกคน